Roland VK 1, Roland MP 600. Pierwszy był imitacją organów Hammonda, miał drawbary, percussion; drugi imitował elektryczne piano, nieco clavinet, nieco Rhodesa i miał ważoną klawiaturę. Razem stanowiły komplet, bo były zrobione z tych samych materiałów (drewniane boki, czarne obicia jak w piecach gitarowych), miały tę samą długość, więc można je było postawić jeden na drugim na jednym statywie i mieć ładnie wyglądające dwa manuały. Niestety nie dało ich się podłączyć przez midi, ani jeden ani drugi po prostu midi nie miały.

Hammond XK 2, Leslie 760, Korg SP 200, Korg SV 1, iPad 2

W zależności od zespołu biorę całą fabrykę czyli Hammonda + Leslie, Korga SV 1 i albo łączę je przez midi tak, żeby z Korga zrobić dolny manuał Hammonda, albo używam brzmień Hammonda i Korga oddzielnie i wówczas mam organy i fortepian, pad, Rhodesa, Wurlitzera, Clavinet, ewentualnie podłączam Korga do iPada i mam wszystko co tylko zespół chce i potrzebuje. Jeżeli nie potrzeba Hammonda to zabieram tylko Korga. Nie zdarzyło mi się jeszcze grać tylko na Hammondzie, bez Korga. Zawsze używam obu klawiatur albo tylko Korga. Nie gram też na Hammondzie bez Leslie. 

Fortepian, Hammond, Rhodes, Wurlitzer, gitary Gibsona, basy Fendera, o bębnach wiem najmniej, ale podobają mi się ostatnio DW, chociaż mało kto u nas używa.

Ze względu na moje instrumenty i możliwość nieakustycznego nagrywania, nagrywam coraz częściej w domu. Ostatnio rzadko nagrywam Hammonda z Leslie co wymaga studia i omikrofonowania. Nagrywam fortepian, Rhodesy, czasem parę dźwięków Hammondowych dla smaku, ale wówczas korzystam z dobrych sampli i nie muszę ruszać całej fabryki do studia. Nagrywam przez najtańszy mikser współpracujący z iPadem-Alesis Multimix FX 8, który łączę przez usb z tabletem. Do sampli Hammonda używam Garage Band, który ma rewelacyjne symulacje Hammonda i Leslie, mam kilka syntezatorów w iPadzie, z których korzystam, a nagrywam też w iPadzie w programie Meteor, z którego mogę wysyłać wav'y od razu na serwer czy mailem do studia. Do studia idę jeśli nagrywany materiał tego wymaga czyli Hammond, lub fortepian są solowymi instrumentami pojawiającymi się na pierwszym planie; kompozycje, skład zespołu, wymagają nagrania akustycznych "żywych" instrumentów.

Do niedawna były różnice, oczywiście mam wrażenie, że celowe. Wiadomo wirtualne instrumenty są tańsze, muszą brzmieć nieco słabiej, ale to się zmienia. Niedawno kupiłem wirtualny instrument Korga-iPolysix w wersji na iPada. Oczywiście istnieje stary analog-Polysix. Instrument wirtualny brzmi identycznie jak analogowy, a jeśli chodzi o rozmaite możliwości uzyskania brzmienia wirtualny jest nawet mocniejszy od analoga. Wyposażono go np. w dotykowe dedykowane panele umożliwiające płynne, dynamiczne sterowanie dźwiękiem, bądź efektami w zależności od tego czemu je przypiszemy. Nie mówiąc już o zapisie dowolnej ilości własnych brzmień, nagraniu sesji, wrzuceniu jej bezpośrednio na serwer czy pocztę z poziomu programu. No i oczywiście dzięki rozmiarom biorę go wszędzie gdzie tylko zechcę, podłączam do dowolnej klawiatury z usb, albo mogę grać na ekranie tabletu. Olbrzymia wygoda i funkcjonalność. Analog przegrywa tę konkurencję. 

Jeśli chodzi o syntezatory to nie ma różnicy a wirtualne instrumenty już prześcigają analogowe, jak w przykładzie Korga Polysixa. Różnice są cały czas w instrumentach akustycznych. Pomimo, że np. fortepiany są samplowane tak, że w zasadzie nie da się powiedzieć czy to próbka, czy żywy instrument, to różnice są w sposobie gry. Jeśli posługujemy się samplami, musimy mieć do nich klawiaturę. A jeszcze nie wymyślono (i chyba nigdy się nie wymyśli) klawiatury sterującej, która oddawałaby wiernie cały proces wydobycia dźwięku poprzez mechanikę fortepianu. Różnice są kolosalne. Zawodowy pianista na co dzień pracujący na prawdziwym fortepianie nie odda żadnych niuansów artykulacyjnych, które stanowią o jego warsztacie i dojrzałości pianistycznej na klawiaturze sterującej. Bo taka klawiatura nie ma bezpośredniego połączenia młotka ze struną. Równie dobrze można załadować perfekcyjne sample gitary akustycznej, saksofonu, albo skrzypiec i grać nimi na klawiaturze sterującej. Efekt będzie ten sam. Zabraknie połączenia palec-struna, usta-ustnik, smyczek-struna. Zabraknie artykulacji, która czyni muzykę żywą i niepowtarzalną.

Z METRONOMEM! Wielu muzyków amatorów, samouków kompletnie zapomina o tym urządzeniu. Więc najpierw technika-ćwiczę gamy, pasaże, codziennie od innego dźwięku, w ruchu kombinowanym, rozbieżnym, w różnych tempach i przewrotach. Potem akordy, z wielkimi i małymi septymami, w tempie, w przewrotach. Potem sprawy muzyczne, czyli ogrywanie różnych harmonii, słuchanie solówek mistrzów, nagrywanie własnych.

Blues, Jazz, Soul lat 60 i 70, Rythm and Blues, Rock, Klasyka.

Żeby codziennie ćwiczyli z metronomem i słuchali dużo różnej i wartościowej muzyki, żywej, granej przez uznanych mistrzów.